Menu Close

యదార్థ గాథ – ఆకాశం లో సగం – Telugu Stories

ప్రతిరోజు అద్బుతమైన తెలుగు కంటెంట్ కోసం ఇప్పుడే ఈ గ్రూప్స్ లో జాయిన్ అవ్వండి.

Telugu Stories, Telugu Kadhalu, Telugu Moral Stories, Telugu Stories for Children, Telugu Stories for Kids, Telugu Bucket, New Telugu Stories, Best Telugu Stories, Great Stories in Telugu. Telugu Real Stories

నా పేరు రమ్య…. అమ్మ నాన్నలకు ఒక్కతే కూతుర్ని…ఇద్దరు అన్నదమ్ములు…చిన్నప్పట్నుంచీ అమ్మ నాన్న చాలా గారాబంగా చూసుకున్నారు…. చదువు లో కూడా ముందుండే దాన్ని… అమ్మ నాన్నలకు ఆడపిల్ల అంటే.. మహాలక్ష్మి…అని మురిపెం….అన్న నా కంటే సంవత్సరం పెద్దవాడు.. తమ్ముడు నా కంటే రెండు సంవత్సరాలు చిన్న వాడు… మా నాన్న గారి అన్న తమ్ములు మొత్తం నలుగురు.. నాలుగు కుటుంబాల్లోను ఆడపిల్ల ను నేనొక్కదాన్నే….

అందరికీ అపురూపం…” అమ్మలూ” అంటూ ప్రేమగా పిలుచుకునేవారు….పెరిగి పెద్దయే కొద్దీ…తల్లి దండ్రుల లో వేరే దిగులు….ఎక్కడ ఏ ఆడపిల్ల కు అన్యాయం జరిగి చనిపోయినా…అమ్మ నాన్న దిగులు పడి పోయేంత సున్నితత్వం వారిలో…ఇలానే మా వీధిలో ఉన్న ఒక వివాహిత …ఆత్మహత్య చేసుకుని చనిపోయింది….అత్తింటి ఆరళ్లు తాళ లేక…ఇక ఆ రోజు చూడాలి..అమ్మ నాన్న ల దిగులు…

చిన్నప్పటి నుంచే… నన్ను..ఎంతో ప్రేమగా..బాధ్యతగా పెంచుకున్నారు…నాన్న నన్ను బాగా చదివించి పెద్ద ఉద్యోగస్తు రాలిని చేయాలని ..మొదట్లో…ఆశ పడ్డాడు.,కానీ..మా ఊరిలోనే అప్పయ్య గారి కూతురు టౌన్ లో పెద్ద చదువు చదువుతూ…..కాలేజ్ లో ప్రేమ అని…ఎవర్నో ప్రేమించి …వెళ్లిపోయిందని..తిరిగి అక్కడ అత్తింట్లో సమస్యలు..ఎదుర్కోలేక చనిపోయిందని తెలిసి…ఒక నైరాశ్యం లోకి వెళ్ళిపోయాడు…

అది చూసి..ఒక రోజు.. నాన్న… చదువు వద్దు..పిల్లకు మంచి సంబంధం చూసి..పెళ్లి చేసి .ఒక అయ్య చేతిలో పెడితే.. నిశ్చింత గా..ఆ దేవుడు..మన ప్రాణాల్ని తీసుకుపోయి నా పర్లేదని..అమ్మ తో చెప్పడం నేను విన్నాను…నిజానికి నేను చదువులో..పెద్ద తెలివైన అమ్మయినేం కాదు…అలాగని..చదువు ఇష్టం లేదనీ కాదు..ఎందుకో..నాకు.. చదువు మెదడు కెక్కదు..ఒకటికి పది సార్లు చదివితే తప్ప..నేర్చుకునే దాన్ని కాదు…నిజానికి అమ్మ నాన్న..లది మంచి రంగు..చాలా అందంగా ఉంటారు..

అన్న..తమ్ముడు కూడా.మంచి రంగు తో వుంటారు…నేను మాత్రం..కొంచెం రంగు తక్కువ.. అయినా..అమ్మ నాన్న ల ప్రేమ లో.. ఎటువంటి లోటు వుండేది కాదు…ఇంటర్ పూర్తి చేసి డిగ్రీ జాయిన్ అయ్యే లోపు.ఇంట్లో..పెళ్లి సంబంధాలు చూడడం మొదలుపెట్టారు..మొదటి పెళ్లి సంబంధం….కుమార్ ….ఆయన ను పెళ్ళిచూపుల్లో ..అందరు చూడమంటుంటే… ఒకే ఒకసారి చూసా..కళ్ళెత్తి…అంతే..తను కూడా రెప్ప వేయకుండా..

నన్నే చూస్తుండడం తో..సిగ్గో ..భయమో తెలియదు కానీ..రెప్పలు నేలకు వాల్చేసా….తనని చూస్తుంటే ఎక్కడో చూసిన జ్ఞాపకం……కానీ గుర్తు రావట్లేదు.,.

పెళ్లి చూపులు అయిపోయి వెళ్లిపోతున్నారు..చివరిసారి..నా గది కిటికీ నుండి…ఎవరు చూడకుండా చూసా…అందరు వెళ్తూ..మధ్యలో తను..ఈ సారి ఎలా తెలిసిందో ఏమో..నేను కూడా చూస్తున్నాను అని…సడెన్ గా వెనక్కు తిరిగి..సూటిగా నన్ను చూసారు…నవ్వుతూ….నిజంగా..అదే తొలి ప్రేమ నేమో మా ఇద్దరికీ….ఆ రోజు రాత్రి..అమ్మ..నా గది లోకి వచ్చి…అబ్బాయి చాలా మంచివాడు అని..మా అమ్మమ్మ వాళ్ళ ఊరిలోనే చిన్నప్పుడు చదివాడు అని..ఇప్పుడు..చదువు మానేసి..ఏదో కుటుంబానికి సహాయంగా..వ్యవసాయం పనులు చేస్తున్నాడు అని చెప్పింది….

అప్పుడు గుర్తొచ్చాడు..నేను తనని..చిన్నప్పుడు అమ్మమ్మ వాళ్ళ ఊరి లో చూసాను…తను కూడా వాళ్ళ మేనత్త వాళ్ళింటికి వచ్చేవాడు…అమ్మ నా నిర్ణయం అడిగింది..చదువెలాగు నాకు అబ్బలేదు..ఇక అమ్మ నాన్న నా గురించి ఎక్కువ ఆలోచిస్తుంటారు .పైగా..తను కూడా నాకు నచ్చడం తో…పెళ్లికి ఓకే చెప్పేశాను…అప్పటి నుండి ఇంట్లో పెళ్లి సందడి మొదలైంది…ఒక్కతే కూతుర్ని అని..పెళ్లి ఖర్చులో ఎక్కడ కూడా రాజీ పడకుండా..ఖర్చు పెట్టి..చాలా వైభవంగా పెళ్లి జరిపించారు..

నాన్నమా అత్తయ్య ..మామయ్య లకు..ఇద్దరు కొడుకులు..ముగ్గురు కూతుర్లు…ముగ్గురు అమ్మాయిల తర్వాత ఇద్దరూ అబ్బాయిలు…మా ఆయన అందరి కంటే చివరివాడు….మా పుట్టింటికి..అత్తగారింటికి ముప్పయి కిలోమీటర్ ల దూరం…మా వారు రంగు ఎక్కువ..మంచి ఎత్తు..బొద్దుగా ఉంటారు…నేను ఏ రకంగా ను ఆయనకు ఈడు జోడు కాదు….కానీ..నేను పెరిగిన మంచి పెంపకం..మా తల్లిదండ్రులకు ఉన్న మంచి పేరు వల్ల..నేను రంగు తక్కువగా ఉన్న..నన్ను ఆ ఇంటి కోడలిని చేసుకున్నారు…

ఇక..నేను.. మా వారు…..మాది..చాలా అన్యోన్య దాంపత్యం ..ఒకర్ని వదిలి ఒకరం ఉండేవాళ్ళం కాదు…మా పొలం లో నే కలిసి పని చేసే వాళ్ళం…ఆయన వెంటే..నేను కూడా ..ప్రేమ పక్షుల్లా వుండేవాళ్ళం…ఎన్నో సంతోషాలు..ఎన్నో అలక లు..ఇంకెన్నో సర్దుబాట్లు…అసలు నేను చాలా నెమ్మదస్తు రా లిని…సర్దుబాటు ఎక్కువ…పుట్టింట్లో ఎంతో అపురూపంగా పెరిగాను..

అయినప్పటికీ అత్తింట్లో కూడా నా బాధ్యతలు చక్కగా నిర్వర్తిస్తూ… కొద్ది రోజుల్లోనే..అందరి చేత.,చాలా మంచి అమ్మాయి అని పేరు తెచ్చుకున్నాను..అత్త మామల కు కానీ..భర్త కు కానీ..ఏనాడు.. ఏ విషయం లో ను ఎదురు చెప్పింది లేదు…అప్పుడప్పుడు..ఏదైనా విషయం లో.. కోపం వచ్చినా….మా వారు ప్రేమగా సర్ది చెప్పేవారు నా…కోపం కూడా.. అలా అలా ఎగిరిపోయేది…

మా వారు బంధాలకు చాలా విలువ ఇస్తారు..కుటుంబం అంటే ప్రాణం..అక్కలు అన్నా..తల్లి దండ్రుల న్నా…అన్న అన్నా..ఇక నా సంగతి అయితే చెప్పే పని లేదు..ప్రాణం ఆయనకు….ఎప్పుడు పుట్టింటికి వెళ్ళినా..బంధువుల ఇళ్ళల్లో ఫంక్షన్ లకు వెళ్ళినా నేను ఆయనా..కలిసే వెళ్ళే వాళ్ళం..కాలం సాఫీగా సాగిపోతోంది…అప్పుడే., సమస్య…మాకు పిల్లలు పుట్టక పోవడం…

మా జీవితాలను కుదిపేసింది..పెళ్లయి అయిదు సంవత్సరాలు అవుతున్నా..పిల్లలు లేకపోవడం తో…మా ఆయనకు వేరే పెళ్లి చేసుకోమని ..ప్రోత్సహించే వారు ఎక్కువయ్యారు…కానీ..ఆ మాటలు నా చెవికి చేరకుండా..నా మనసుకు వాటి ప్రభావం సోకకుండా..చాలా జాగ్రత్త పడ్డారు మా వారు…ఇదే బాధ లో ఉండగా… ఏ దేవుడు కరుణించాడు ఏమో..నేను పెళ్లయిన ఏడు సంవత్సరాలకు గర్భవతిని అయ్యాను…మా ఆయన సంతోషానికి అవధులు లేవు…అసలే..ఆలస్యంగా గర్భం… మా పుట్టింట్లో ను..అత్తింట్లో ను..కాలు కందనీకుందా అపురూపంగా చూసుకున్నారు…

పండంటి బాబు పుట్టాడు..అచ్చు మా ఆయన పోలిక లతో…ఇక నా సంతోషం చెప్పక్కర్లేదు..బాబు..ఎర్ర గా…చెర్రీ పండు లా..బొద్దుగా ..ముద్దుగా భలే ఉన్నాడు…తల్లి పాలు లేకపోవడం తో…పాల పొడి పాలు..ఒక్కో పాకెట్ చాలా ధర..అయినప్పటికీ..అన్ని ఇష్టమే…నా బాబు ను చూసినప్పుడల్లా..చాలా మురిసి పోయేదాన్ని..నా బాబు..నాకు మాతృత్వం మధురిమ ను పరిచయం చేశాడు…

బాబు కు ఏ చిన్న అనారోగ్యం ఉన్న..తిరుపతి లోని హాస్పిటల్ కు తీసుకెళ్ళే వాడు మా ఆయన…బాబుకు సంవత్సరం వయసు వుండగానే…రెండో బిడ్డకు గర్భ వతి ని అయ్యాను..ఇంట్లో ఇంకోసారి ఆనదాలు వెల్లివిరిశాయి….

వర్షాలు సరిగా లేవు.. వ్యవసాయ పనులు తక్కువ..ఆదాయం తగ్గింది….అదే సమయం లో…రెండో బిడ్డ గా మగ పిల్లాడు జన్మించాడు…ఇద్దరు పిల్లలు…ఎంతో సంతోషం..ఎన్నో కలలు..పిల్లల భవిష్యత్తు గురించి ఎన్నో ఆలోచనలు….మహారాష్ట్ర లో ఏదో కంపెనీ లో ఉద్యోగం..తన స్నేహితులతో పాటు….వెళ్లాలని నిర్ణయించు కొన్నాడు…ఇదే విషయాన్ని చెప్పాడు…అత్త గారింట్లో ఆయన నిర్ణయాన్ని సమర్థించారు…మా అమ్మ నాన్న మాత్రం…కొద్దిగా డబ్బు సర్డుతాం…ఏదైనా వ్యాపారం చేసుకోనున్నారు..అందుకు మావారు ఒప్పుకోలేదు…

కంపెనీ లో ఒక అయిదు సంవత్సరాలు కష్టపడితే..వచ్చే డబ్బుతో..సొంత ఊరిలో..ఏదైనా వ్యాపారం పెట్టుకోవచ్చు….స్వతంత్రంగా వుంటుంది…ఎవరి దగ్గరా..చేయి చాచి…అయాచితంగా తీసుకోకూడదు అనేది ఆయన అభిమతం…ఆయన కు.ఆత్మాభిమానం ఎక్కువ..చిన్న బాబు పుట్టిన ఆరు నెలల వరకు… మాతో వుండి..తరువాత మహారాష్ట్ర లో కంపెనీ లో జాయిన్ అయ్యారు…అప్పుడప్పుడు సంతోషంగా ఊరికి వచ్చేవాడు…కళ్ళారా..మమ్మల్నందరిని చూసుకుని…సంతోషంగా గడిపి వెళ్ళేవాడు….కాలం కొన్ని రోజులు బాగానే గడిచింది…

చిన్న బాబుకు రెం డో సంవత్సరం జరుగుతుండగా…పిడుగు లాంటి వార్త…. కంపెనీ నుండి..తన రూం కు వెళ్తుండగా..మా వారి బైక్..ఎదురుగా వస్తున్న లారీ వల్ల.. ఆక్సిడెంట్ కు గురైంది…చావు బతుకుల్లో ఉన్న మా వారిని హాస్పిటల్ కు తరలించే లోపు మరణించారు….విషయం తెలియగానే ..ఎక్కడి జీవితాలు అక్కడే స్తంభించి పోయాయి…వేకువ లేని చీకటిలో కి మా జీవితాలను …ఆ దేవుడు..నిర్దాక్షిణ్యంగా తోసేసినట్టు అనిపించింది….నాకు తెలియకుండానే..సమస్యల ఊబి లో చిక్కుకు పోయినట్టు అనిపించింది….అంత్యక్రియలు అయిపోయాయి…

ఇంట్లో ఎక్కడ చూసినా ఆయన జ్ఞాపకాలే…కలిసి తిరిగిన స్థలాలు…పంచుకున్న కష్ట సుఖాల జ్ఞాపకాలు…ఎన్నో ఓదార్పు లు..మరెన్నో మరచిపోలేని ఆయన జ్ఞాపకాలు…..ఇంట్లో ఎక్కడ చూసినా…స్మశాన నిశ్శబ్దం…చావు జరిగిన ఇంట్లో…ఒకలాంటి…సంతోషం లేని చావు కళ ఉంటుంది.అన్నం సహించడం లేదు…ఊపిరి ఆపేద్ధాం అనుకున్నాను….కానీ..ముక్కు పచ్చలారని…అమాయకమైన…

నా పిల్లలను…చూస్తూ ..వారి కోసమే బతకాలి అనుకున్నాను…నా భర్త మంచితనం..ఆత్మాభిమానం …మమ్మల్ని ప్రేమించిన విధానం…నన్ను ధైర్యంగా..తదనంతర జీవితం…జీవించే లా ప్రోత్సహించాయి..

మా అత్తింటి వారు..పుట్టింటి వారు అండగా నిలబడ్డారు…ఎన్ని రోజులు..ఎన్ని నెలలు..ఎన్ని సంవత్సరాలు ఏడిస్తే మాత్రం..మా వారు తిరిగి …మరణం నుండి బతికి రాలేరు గా….నన్ను నేను …నా మనసు ని…భర్త లేకుండా..బతుకుతూ..నా పిల్లల్ని ప్రయోజకులను చేయాలని…నాకు నేనే ధైర్యంగా నిలబడ్డాను…అమ్మ నాన్న చిన్న వయసులో నే..నా జీవితం ఇలా అయిపోయి నందుకు ఎంతో కృంగిపోయినా…

నాలోని ధైర్యం .పట్టుదల చూసి కొద్దిగా కోలుకున్నారు..అత్తామామలు..మా ఆయనకు రావాల్సిన..ఆస్తులు అన్ని..పిల్లల పేరుతో రిజిస్టర్ చేయించారు…నన్ను ఇంకో పెళ్లి చేసుకోమని కూడా అందరు సలహా ఇచ్చారు…గుండె నిండా ఆయన జ్ఞాపకాలు..లేక లేక కలిగిన నా ఇద్దరు కొడుకులు…వారికి మంచి భవిష్యత్తు …చాలు అనుకున్నాను..రెండో పెళ్లిని సున్నితంగా తిరస్కరించాను…

పది మంది లో…అడుగు వేయడానికి ఆలోచించే..భయపడే నేను..ఇప్పుడు ధైర్యంగా..ఇంటి పనులు…వ్యవసాయ పనులు చేస్తూ..అత్త మామల కు చేదోడు గా వున్నాను…రెండు సంవత్సరాల తరువాత..అమ్మ నాన్న ల సహకారం తో…ప్రైవేటు గా డిగ్రీ లో జాయిన్ అయ్యాను…రాత్రి పగలు..చదువు మీద ధ్యాస పెట్టీ చదివి డిగ్రీ 78 శాతం మార్కులతో తో పాస్ అయ్యాను..అన్నకు ..తమ్ముడికి..పెళ్ళిళ్ళు అయ్యాయి…

మా ఇంటికి వచ్చిన కోడళ్ళు కూడా..నా పరిస్థితి ని చక్కగా మంచి మనసు తో అర్థం చేసుకుని..నన్ను ..నా పిల్లలను..ప్రేమగా.. ఏ లోటూ లేకుండా ఆదరిస్తున్నారు…నా వద్ద వున్న డబ్బుతో..” బోటిక్” ప్రారంభించాను..నాకు టైలరింగ్ వచ్చు..ఇంకా కొంతమంది..మాస్టర్స్ ను పనిలోకి పెట్టాను..బోటిక్ కూడా..చక్కగా నడుస్తోంది..లాభాల బాట లో ఉన్నా…

అసలు సరిగా చదవని నేను..ఇప్పుడు ఎంతో తెలివిగా నా జీవితాన్ని చక్క దిద్దుకుని…ఆర్థికంగా స్వాతంత్రం ..సాధించి నిలదొక్కు కున్నాను….ఇప్పుడు ఎందరో మహిళల విజయ గాధల్ని చూస్తున్నాను..నాకు నేనే ప్రేరణ…నన్ను ఎంతగానో ప్రేమించే నా కుటుంబం నన్ను వెన్నంటి ఉండి కాపాడుకుంది….ఆడపిల్ల లు ఆకాశం లో సగం…నిజమే..మనలో నిబిడీకృతమై న శక్తి ని..మనం గ్రహించి..సరి అయిన పద్ధతిలో .మన జీవితాన్ని..కష్టాల నుండి గట్టెక్కడానికి ..సంపూర్తిగా వినియోగించాలి….చూడాలి .

దేవుడు రాసిన రాత…ను అనుభవిస్తూనే…ముళ్ళ దారిని ..కష్టం తో పూల బాట గా మార్చుకున్నా…నా బిడ్డల బంగారు భవిష్యత్తు కోసం….ఎందరో మహిళా యోధులు…ఉదయం లేచిన దగ్గర నుంచి…కంటి కి కనిపించని కష్టాల యుద్ధాన్ని..మనో ధైర్యం తో జయిస్తు…తమ కుటుంబం కోసం కష్టపడుతూ..గెలుపు ఫలాలను మాత్రం..కుటుంబానికి ఇస్తూ…తాము మాత్రం కొవ్వొత్తి లా కరిగిపోతూ…కుటుంబం లో వెలుగులు పంచుతున్నారు…

Like and Share
+1
3
+1
5
+1
0

Subscribe for latest updates

Loading