తాను నేను… మోయిలు మిన్నుతాను నేను… కలువ కొలనుతాను నేను… పైరు చేనుతాను నేను… వేరు మాను శశి తానైతే నిశినే నేను… కుసుమం తావి తాను…
నీ సెలవడిగి… నే కదిలెలుతున్నానా కలలన్నీ… నీతో వదిలెలుతున్నా ఎంతనుకున్నా ఏదో బాధ… మెలిపెడుతోందే లోపలాఅనుకుంటే మరి తెగిపోయేదా…మన అనుబంధం నేటిదా..!! భారంగా ఉంది నిజం…దూరంగా వెలుతోంది…
ఒక్కపూట అన్నం కోసం… ఎదురు చూడడంజానెడంత ఊపిరి కోసం… చెయ్యి చాచడంకడుపు కాలి కాలి ఇక్కడ… బూడిద అవుతున్నమనిషి అన్న వాడికి.. మనసే లేకపోయెనన్నా ఉన్నవాడే కొంచం…
నువ్వంటే నా నవ్వు… నేనంటేనే నువ్వునువ్వంటు నేనంటు లేమనీ…అవునంటు మాటివ్వు… నిజమంటూ నే నువ్వునే రాని దూరాలే… నువు పొననీ ఎటు ఉన్నా నీ నడక… వస్తాగా నీ…
ఎప్పుడూ ఒకలా ఉండదు… ఎక్కడా ఆగిపోనివ్వదుఎదరేమున్నదో చెప్పదు… కదిలే సమయంనీడలా జ్ఞాపకం వదలదు… తోడుగా ఏ నిజం నడవదుఒంటిగా సాగడం తప్పదు… జరిగే పయనంనీతోనే మొదలైందా… నీతోనే…
గుంతకల్లు టేషను బోగీలో… గుండె గుల్ల చేసిన పిల్లేముంతకల్లు గొంతున దిగకుండా… మత్తుమందు మనసున చల్లేఊరుబిండి అత్తిన సంగటిలా… చివ్వుమన్న వెచ్చటి ఒళ్ళేకుర్ర దొరసానితో ఏకంగా… ఎంటపడి…
ఓ రంగుల చిలక… చూడే నీ ఎనకఅలుపంటూ లేనీ… పిల్లడి నడకఓ బంగారు తళుక… చుట్టూ ఈ కలకాఎక్కడికే ఆ అడుగుల చప్పుడు వినకా ఓ సారిటుచూడే……
మౌనమా ఓ మౌనమా… మాట లేదుగాపాదమా ఓ పాదమా… బాట లేదుగాతొలి ప్రేమలో నీ ఆటలో… గెలిచావు నీవు హాయిగాఆ ప్రేమ లేని చోటులో… నిలిచావు నేడు…